Vol verwachting

Boetseren is een bezigheid waarin je in de meest letterlijke zin helemaal kunt opgaan. 
Je moet je voortdurend bewust zijn van de drie dimensies van je onderwerp. Heb je dat eenmaal door, dan groeit echter al doende het diepe en enigszins verontrustende inzicht dat de term 'drie dimensies' eigenlijk een grove onderschatting is van waar het in de boetseerkunst om draait. Natuurlijk, je meet je onderwerp in drie richtingen, hoogte, breedte en diepte, maar in feite is dat niet meer dan een wiskundige vereenvoudiging, die de kern samenvat van de ontelbare kijkrichtingen van waaruit je je onderwerp kunt waarnemen. Al knedend, opbrengend en wegschrapend moet je het resultaat dus steeds van uit alle mogelijke hoeken bekijken en beoordelen op de onderlinge verhoudingen.  

Een aantal dagen geleden begon ik aan een beeldje van een staand vrouwelijk naakt. Het idee was al weken eerder geboren, maar nu hield ik het niet meer uit: ik wilde een hoogzwangere vrouw boetseren, contrapposto, met één hand in de rug als om het buikgewicht te verlichten, en de andere teder onder de buik, terwijl zij peinzend schuin omlaag staart. In bruine boetseerwas. Een stevige uitdaging dus en ik legde mezelf op om tenminste één keer naar het leven een anatomisch correct uitgewerkte figuur te realiseren. Het is opgezet in bruine boetseerwas, ca. 40 cm hoog. Het nadert zijn voltooiing, maar ik ben er zo enthousiast over dat ik het, voordat het naar de bronsgieter gaat, toch   alvast wil laten zien.