Portretopdracht zonder model

Afgelopen januari werd ik benaderd voor het schilderen van een portret. De opdrachtgever had mij op TV bezig gezien met het schilderen van het portret van Ali B. en vond dat ik ook wel een portret zou kunnen schilderen van haar collega die begin mei afscheid zou nemen. Dit  tot grote spijt van haar en een aantal andere collega's, zodat deze samen hadden besloten hem bij die gelegenheid een mooi geschilderd portret aan te bieden. Dat moest wel een verrassing worden, dus de persoon in kwestie kon niet komen poseren. Of het voor mij mogelijk was om het van een foto te doen.

Zo'n opdracht is altijd een extra uitdaging. Ik vraag dan altijd om een aantal kleurenfoto's van goede kwaliteit en vanuit verschillende gezichtshoeken, zodat ik me zo goed mogelijk een visueel beeld kan vormen van de persoon in kwestie. Maar het blijft riskant als je niet met het model zelf kennis kunt maken: mijn uitgangspunt bestond nu uit niet meer dan een aantal momenten - fracties van seconden - uit iemands bestaan, zonder dat je hem verder kent.

De foto's waren genomen met een smartphone en overwegend in tegenlicht, maar gelukkig waren ze zo duidelijk dat ik voldoende aanknopingspunten had om niet alleen de visuele details te kunnen onderscheiden, maar ook om daar een algemene indruk uit te destilleren van de persoon die ik hier zag, in dit geval een bijzonder sympathiek ogende man met een warme uitstraling. Daar kon ik het - letterlijk - mee doen.

Of het dan gelukt is, blijft tot het einde uiterst spannend. Ik was dan ook zeer opgelucht toen ik daags na de uitreiking van het model in kwestie te horen kreeg dat hij er bijzonder blij mee was. Om te laten zien dat de gelijkenis goed uit de verf was gekomen, stuurde hij een foto, waar ik erg blij mee ben. Met zijn toestemming plaats ik die hieronder.