Je moet maar lef hebben om jezelf zo aan te prijzen. Toch durf ik het zonder blikken of blozen op te schrijven: ik heb het een paar mensen echt horen zeggen die in de afgelopen maanden een workshop bij mij hadden gevolgd.
Hoe dan ook, de cursus portretschilderen is eindlijk toch gestart! Na de minder succesvolle poging om bij Kade40 in Vlaardingen aan de slag te gaan, is het gelukt om in mijn eigen atelier aan de slag te gaan. En er melden zich nog steeds mensen aan, dus dat gaat de goede kant op. Mijn streven is om in dit voor- en najaar telkens 12 dinsdagavonden mijn jarenlange kennis en vaardigheden beschikbaar te stellen voor liefhebbers van kunstschilderen die stap voor stap de kneepjes van het vak (verder) onder de knie willen krijgen. Je kunt per 4 avonden inschrijven. De eerste drie avonden besteden we aan teken- en schildersvaardigheden. Voor de pauze een korte instructie en wat oefeningen, daarna passen we het geleerde toe op een portret: we werken dan aan de hand van fotoreferenties. Elke vierde avond schilderen we naar levend model. Zo ontstaat er een doorgaand ritme waarin alle mogelijke aspecten van het portretschilderen aan bod komen - en dat zijn er nogal wat! - en waardoor je steeds op drie momenten met de cursus kunt starten. Als de belangstelling voldoende blijft, hoop ik daar zeker de komende jaren mee door te gaan, want ik merk dat ik het steeds leuker vind om mensen te zien groeien in het schildersvak. Wat kun je verwachten? Afgelopen dinsdag hebben we gekeken naar het effect van licht op kleur. Je kunt ook zeggen: naar hoe het licht de toonwaarde van een kleur kan veranderen. We gingen uit van kubussen in de drie primaire kleuren, rood, geel en blauw. De oefening was pittig. Eerst tekenden we uit de hand een kubus, daar draaide niemand de hand voor om. Maar toen kwam het: we moesten bepalen vanuit welke hoek het licht op de kubus viel en met dat gegeven op het grondvlak de projectie van de slagschaduw bepalen. Dat was minder eenvoudig, omdat er echt wat meetkundig gepuzzel bij kwam kijken. Nu we eenmaal wisten hoe het licht op de kubus viel, konden we bepalen welk vlak de pure kleur zou laten zien, welk vlak lichter zou lijken doordat daar het felste licht op viel, en welk vlak een schaduwvariant van de kleur zou krijgen. Daarmee werd de oefening tegelijk een oefening in kleuren mengen, paletgebruik en penseeltechniek. De resultaten waren bijzonder fris en vrolijk en door de realistisch geprojecteerde schaduw lijken de kubusjes haast van het acrylpapier af te springen, kijk maar hieronder.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archives
Mei 2020
Categories |