Open SchildersAtelier: wat maken ze daar eigenlijk?

Het Open SchildersAtelier slaat aan, dat durf ik rustig te stellen.
​
Voor het tweede achtereenvolgende jaar coach ik elke dinsdagavond tussen 19:00 en 22:00 in mijn atelier een telkens wisselend aantal enthousiaste kunstschilders bij het uitwerken van hun zelfgekozen onderwerpen. Het maakt niet uit of ze werken in acryl-, aquarel- of olieverf: iedereen die verder wil komen in de edele kunst van het schilderen is welkom.

Het blijkt goed aan te slaan dat je zelf kunt bepalen hoe laat je start en hoe lang je blijft. Per maand stuur ik achteraf een factuurtje. Zo kan ieder voor zichzelf bepalen hoeveel tijd en geld hij of zij erin wil steken.

Elke dinsdagavond eindigt met het gezamenlijk evalueren van wat er die avond is gemaakt. En het  is elke keer weer een verrassing om te zien hoe iedere deelnemer zich verder ontwikkelt en stapje voor stapje de kneepjes van het kunstschildersvak onder de knie weet te krijgen.

Afgelopen dinsdag waren er 6 deelnemers en hoewel hun werken nadrukkelijk nog niet af zijn, wil ik hier toch eens even (met gepaste trots en met hun goedvinden)  laten zien waar zij aan werken.

Zo werkt  Kees bijvoorbeeld al een aantal avonden aan dit flinke doek, een prachtig zonnig marktgezicht ergens in een Zuideuropese stad. Hij schildert in (waterafdunbare) olieverf en kijk eens hoe mooi de balans in de verschillende toonwaarden is, hoe lekker los de gevelversiering is geschilderd en hoe de lichtplekken op straat en de vervaging van vormen in het gebouw naar rechts toe het gevoel van ruimte versterken.

Een heel andere manier om ruimtelijkheid op te roepen zien we in dit fraaie landschap in acryl met baobabs van Gerrit. Hij laat de grillige vormen van de bomen met scherpe randen afsteken tegen een achtergrond van groen en gele tinten die met zachte begrenzingen van elkaar zijn gescheiden. Ook de horizon gaat bijna onmerkbaar over in de lucht, behalve een berghelling links. Op de voorgrond zie je veel detail en kleur, met losse toetsen neergezet, waardoor de dieptewerking krachtiger wordt.

En dan een aantal portretten.
​
​Hiernaast zie je hoe Gerda haar vader portretteert in acryl. Het is de 2e fase van een opzet in acryl, een klein maar fijn portretje waarin zij met grote zorgvuldigheid de juiste toonwaarden zoekt om de contrasten tussen zonlicht, schaduw en reflectielichtjes tot uitdrukking te brengen.  Ondanks het felle zonlicht heeft Gerda zich voorgenomen de toonwaarden overwegend licht te houden. Zo'n zgn. 'high key'-benadering kan het effect van fel zonlicht vergroten. Je ziet dat de bovenranden van de bril - in eerste opzet - dus nog wat in toonwaarde moeten worden teruggebracht.

Saskia schildert een acrylportret van een van haar kleinzoons. Je ziet dat de toonwaarden in het gezicht zeer dicht bij elkaar liggen. Dat vergt een uiterst zorgvuldig en subtiel mengen van licht- en schaduwtinten - wat met een sneldrogende verf als acryl niet altijd even eenvoudig is. 
Ik vind de achtergrond, de langwerpige vormen en de tinten ervan erg goed werken tegen het zachte en glad uitgewerkte jongensgezicht. en die beide contrasteren weer op een prachtige manier met de eerste opzet van het blauwe shirtje en de motiefjes en letters daarop. 

Dit wordt een portretje van de dochter van Martha. Zij schildert het in olieverf op een klein paneel, wat een andere uitstraling geeft dan olieverf op linnen of katoen. Door de welgekozen lichte tinten in de achtergrond in een soort zachte wolkvormen zet Martha het figuurtje, ondanks het kleine formaat, in een grote ruimte. De eerste behandeling van toonwaarden in gezicht en haar zijn al behoorlijk in balans. De shawl met de gedempte kleurschakeringen deed mij in de verte denken aan het kleurgebruik dat de schilder Kenne Grégoire soms toepast. Maar let op als straks het jasje helemaal in blauw is uitgewerkt: dan wordt dit een prachtig schilderij.

Wim is van huis uit bouwkundig tekenaar en heeft een scherp oog voor perspectief en ingewikkelde constructies. Hij volgde onlangs een workshop portrettekenen die ik gaf in het Museum Maassluis en besloot toen om zich aan portretschilderen te wagen.
Bij wijze van eerste oefening heeft hij hier het portret van een dame uit een modeblad uitgewerkt - in aquarel. De toonwaarden in het gezicht en de hals zijn goed geplaatst en al heel verdienstelijk uitgewerkt. De afwisseling tussen een meer gedetailleerde weergave van het haar bovenop en de weergave van het haar als schaduwvlak net boven en onder het oor werkt heel goed. De detaillering in het vest is met een fijne losse toets neergezet.

Binnenkort, tijdens de Kunst- en Atelierroute Maassluis, zal ik een aantal werken van alle 'dinsdagavondschilders' in mijn atelier exposeren, dan kunt u met eigen ogen zien wat voor fraais daar eigenlijk gemaakt wordt.